Zeeën van tijd


Dit verhaal speelt zich af in het laatste kwart van de negentiende eeuw. De eindfase van de grote zeilvaart toen majestueuze zeilschepen de wereldzeeën bevoeren. Jelte Bakker, de hoofdpersoon, voer op Amerikaanse schepen. Hij geeft weer hoe die schepen gezeild werden en wat voor lading ze meenamen. Hij schrijft over de zeilvaartzeelui, de nomaden van de zee. Een speciaal slag mannen die op zee werkten als paarden en zich aan wal gedroegen als ezels. Over doodsbenauwde landrotten die door crimps geshanghaaid werden en buiten westen aan boord kwamen. Over reizen waarop hij bizarre gebeurtenissen beleefde. Jelte is ook zo’n nomade. Het schip is zijn thuis. Maar ook is hij zeer geïnteresseerd in wat er zich aan de wal afspeelt. Hij is daarbij kritisch op zijn tweede vaderland de VS, dat zich van de zee afkeert. Daarmee is dit boek boeiend voor scheepsliefhebbers, omdat er veel technische informatie in staat. Tegelijkertijd geeft het een inkijkje in de Amerikaanse cultuur.
“Toen ik er voor koos om naar zee te gaan, deed ik dat omdat het land mij benauwde. Al raadden oud-zeelui mij dat af. Maar die waarschuwing was dubbelhartig. Ik snakte naar vrijheid en meende dat die alleen op zee te vinden zou zijn.” - JELTE BAKKER